singing we create the world ©

Το 1993 η μούσα της ποίησης μου χάρισε έναν στίχο που έμελε να αλλάξει τη ζωή μου

“Το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο”

Τα επόμενα χρόνια συνειδητοποιούσα ότι τα λόγια μου υλοποιούνται και μοιραζόμουν τις θαυμαστές εμπειρίες με τους ανθρώπους γύρω μου

Είκοσι χρόνια αργότερα, το 2013, ξεκίνησα να μεταδίδω αυτήν την ευφρόσυνη επίγνωση ελευθερίας και ευθύνης

Άρχισα δίνοντας διαλέξεις και συνέχισα με τακτικά μαθήματα

Η ανάγκη των μαθημάτων δημιουργήθηκε διότι επινόησα, σμιλεύω και μαθητεύω την τέχνη ενσυνείδητης εκπλήρωσης της ευαειζωϊας, στην οποία έδωσα το όνομα “εύΧρηστος δημιουργός λόγος”

Η μαθητεία σε αυτήν την εύανθη και εύκαρπη τέχνη προσφέρει πολλούς και ποικίλους ευεργετικούς τρόπους, με τους οποίους μπορούμε να ανιχνεύουμε και να εκφράζουμε την αυθεντική βούλησή μας και την γνήσια επιθυμία και επιλογή μας

Καθώς τακτικά εξασκούμαστε στις τεχνικές και τα τεχνάσματα με τα οποία πρακτικά εφαρμόζουμε την τέχνη του εύΧρηστου δημιουργού λόγου, ενεργοποιείται, κάθε μέρα πιο εύτροπα και εύστοχα, το δημιουργικό δυναμικό των λέξεων

Ώστε, αφού ο λόγος είναι δημιουργός κι εμείς τον χρησιμοποιούμε εύχρηστα, υλοποιούνται στην πραγματικότητα του βίου που διάγουμε επάνω σε αυτήν εδώ την ευάερη, ευήλια, ευρύχωρη, πολύχρωμη και φιλόξενη γη, τα όμορφα όνειρά μας

Με τον καιρό και στο πλήρωμα του χρόνου της, η ευγενής και εύτολμη αυτή τέχνη του λόγου παρουσίασε τελειοποιημένη την εικόνα της, η οποία ολοκληρώνεται σε πέντε στάδια

Στην μικρή και όμορφη αίθουσα της Ολότητας – Θεμιστοκλέους 4, 3ος όροφος, Ομόνοια – κάθε Τρίτη απόγευμα επεξεργαζόμαστε:

[1] τα εννέα πεδία της ζωής μας, στα οποία μπορούμε να παρέμβουμε δημιουργικά επιλέγοντας τον εύΧρηστο λόγο:

Ελευθερία, Έμπνευση, Έργο, Έρως, Παιδεία, Περιβάλλον, Πλούτος, Σχέσεις, Υγεία

[2] τα επτά βήματα, με τα οποία προσεγγίζουμε και αναλύουμε τον εύΧρηστο δημιουργό μας λόγο:

Παρατήρηση, Προέλευση, Πρόθεση, Βούληση, Αγάπη, Λέξεις, Ευροή

[3] τις πέντε εκδοχές γραφής, με τις οποίες εμβαθύνουμε σε ευκρινή γνωριμία με τον εαυτό μας:

Αντικειμενική περιγραφή, Αυτόματη γραφή, Διάλογοι, εύΧρηστος δημιουργός λόγος, Τραγούδι

[4] τις τρεις δράσεις, με τις οποίες εκδηλώνουμε κάθε ιδιότητα του αείροου δημιουργικού δυναμικού μας:

Αφύπνιση, Ενεργοποίηση, Υλοποίηση

[5] την ένωση του τρισυπόστατου – πνεύμα, σάρκα, ψυχή – εαυτού μας σε ένα σώμα: τελειοποιημένο βιολογικά, πάμπλουτο συναισθηματικά και διαυγές πνευματικά

Ευχαριστώ, ευγνωμονώ

Αφού το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο, δηλαδή τα λόγια μας υλοποιούνται, χρησιμοποιούμε τον δημιουργό μας λόγο εύχρηστα, ώστε να απολαμβάνουμε την ζωή, σύμφωνα με την επιθυμία και την επιλογή μας, σύμφωνα με την αυθεντική και ελεύθερη βούλησή μας.

Στον πρώτο κύκλο μαθητείας της τέχνης του εύΧρηστου δημιουργού λόγου, χρησιμοποιούμε δυο τεχνάσματα για να εκφράσουμε τις επιθυμίες και τις επιλογές μας:

1. Τοποθετούμε τα δικά μας λόγια πάνω σε γνώριμους σκοπούς, σε διάσημα, παραδοσιακά, αγαπημένα τραγούδια – ώστε, εκμεταλλευόμενοι το ενεργειακό δυναμικό των τραγουδιών, επιτυγχάνουμε εύκολα την ευροή των δώρων στην καθημερινή μας ζωή.
2. Συνθέτουμε φράσεις που απεικονίζουν την επιθυμία και την επιλογή μας ωσάν να συμβαίνει ήδη – κατά το δυνατόν απλές: υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο – ώστε δημιουργούμε νέες, φρέσκες, καινούργιες, άξιες, ευφυείς εγγραφές και διαγράφουμε με αυτόν τον τρόπο ενδεχόμενες περιοριστικές πεποιθήσεις.

Στον δεύτερο κύκλο μαθητείας προσεγγίζουμε τον εύΧρηστο δημιουργό λόγο μας, με την τεχνική των επτά βημάτων:

1. Παρατηρούμε τα συνήθη λόγια μας: ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι λέμε, ό,τι γράφουμε.
2. Εντοπίζουμε την προέλευσή τους: από οικογενειακό ή/και κοινωνικό περιβάλλον.
3. Εξετάζουμε – και, αν χρειάζεται, καθαρίζουμε – τις προθέσεις μας.
4. Ανιχνεύουμε τις επιλογές και τις επιθυμίες μας, με στόχο και σκοπό να εντοπίσουμε την αυθεντική μας βούληση.
5. Αντικρίζουμε και φροντίζουμε και εκτιμούμε και θαυμάζουμε και αγαπάμε τον εαυτό μας.
6. Επιλέγουμε τα δικά μας εύχρηστα λόγια, εκείνα που απεικονίζουν ζωντανή και υλοποιημένη κάθε επιθυμία και βούλησή μας.
7. Παρατηρούμε την ευροή των δώρων να βελτιώνει τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και την ζωή μας.

Στον τρίτο κύκλο μαθητείας, η τέχνη ‘’εύΧρηστος δημιουργός λόγος‘’ μας οδηγεί να εμβαθύνουμε σε κατανόηση. Με την συγγραφή, την ανάγνωση μέσα στην ομάδα και τον σχολιασμό των κειμένων μας, εκπαιδευόμαστε να κατανοούμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας.

Χρησιμοποιούμε τρεις τεχνικές συγγραφής:

1. Την αυτόματη γραφή – για να εκφράσουμε αυθόρμητα κι ελεύθερα ό,τι κι αν υπάρχει εντός μας
2. Την αντικειμενική περιγραφή, για να αντιληφθούμε την πραγματικότητα που έχουμε δημιουργήσει
3. Τον εύΧρηστο δημιουργό λόγο, για να βελτιώσουμε τα στοιχεία του εαυτού μας, τις συνθήκες της ζωής μας και τον κόσμο που μας περιβάλλει, σύμφωνα με την αυθεντική και ελεύθερη βούλησή μας

Και έτσι, πρόθυμα και εύκολα, φτάνουμε στο εύκαρπο αποτέλεσμα:

Αγαπάμε τον εαυτό μας: Ενώνουμε την τριαδική μας υπόσταση (πνεύμα – σάρκα – ψυχή) σε ένα ελεύθερο σώμα που γεννά τη χαρά και απολαμβάνει παντοτινά τέλεια υγεία, εύανθη ομορφιά, νιάτα, φρεσκάδα και δροσιά

Αγαπάμε την ζωή μας: Ενδυναμώνουμε το δημιουργικό μας εγώ, ευπλουτίζουμε τη φαντασία μας, κατεβάζουμε από τον ωκεανό των δυνατοτήτων και εύκαρπα υλοποιούμε, στην πραγματικότητα του βίου που διάγουμε, την αυθεντική μας επιλογή

Αγαπάμε τον κόσμο μας: Επιχειρούμε στην βιομηχανία παραγωγής θαυμάτων, με δράσεις και δραστηριότητες σε κάθε χώρο που συμμετέχουμε, αφυπνίζουμε – αναδύουμε – ενεργοποιούμε το θαυματοποιό στοιχείο του ανθρώπινου όντος και ευχαρίστως μοιραζόμαστε την ευγνωμοσύνη

Χτες, στο Έναστρον Βιβλιοκαφέ, Σόλωνος 101 Αθήνα, παρουσιάσαμε το πρώτο βιβλίο της σειράς εύΧρηστος και της τριλογίας το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο με τίτλο ήταν ένα χαϊκου

Ήταν μια όμορφη βραδιά, τρυφερά χαρούμενη και γιορτινή, με ανοιχτές καρδιές και αγκαλιές

Οι ομιλίες αποδείκνυαν πόσο βαθιά έχουν κατανοήσει τον λόγο του κειμένου του βιβλίου οι πρώτοι του αναγνώστες

Οι φίλες που μίλησαν και τραγούδησαν – Αλεξία Ηρακλέους, Μαρία Καλιαμβάκου, Μαρία Κολιάκου, Γιολάντα Παπαγγελοπούλου και Ευαγγελία Σερέτη – μου είχαν δώσει τα κείμενά τους να τα δω από την προηγούμενη

Με μεγάλη χαρά, είχα διαπιστώσει ότι δεν ήθελα ν’ αλλάξω ούτε ένα κόμμα

Ωστόσο, μεγάλη συγκίνηση με πλημμύριζε καθώς οι ομιλίες παρουσιάζονταν και η έμφαση του προφορικού λόγου δινόταν σε σημεία που ήταν ακριβώς εκείνα που και για μένα ήταν τα πιο σημαντικά, και σε θέματα που με είχαν απασχολήσει σοβαρά: η χαρά και η φαντασία, η ευθύνη, η δημιουργία, η ελευθερία

Κατά την μαθητεία μας στην τέχνη εύΧρηστος δημιουργός λόγος, έχουμε φτάσει σε αυτό ακριβώς το σημείο: εμβαθύνουμε στην κατανόηση – στην κατανόηση του εαυτού μας και των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρεφόμαστε – με πρόθεση, στόχο και σκοπό να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε ενσυνείδητα την ενότητα που είναι απαραίτητη για το ατομικό και συλλογικό ευ ζην

Συνεχίζοντας, σύντομα θα δοκιμάσουμε να εμβαθύνουμε στην κατανόηση των πολλών, των ομάδων, των λαών, της ανθρωπότητας

Ένας άνθρωπος που με συγκίνησε από το κοινό της βραδιάς ήταν ο Ξενοφών Χατζηθανάσης, με τον οποίο έχω μοιραστεί δέκα πέντε χρόνια εργασίας μαζί

Κι εκείνος που με ενθουσίασε με τον δικό του ενθουσιασμό ήταν ο Χριστόφορος Παναγόπουλος, τον οποίο γνώριζα για πρώτη φορά

Θέλω όλους να τους ευχαριστήσω, για την παρουσία τους, για την συμμετοχή τους στα τραγούδια πάνω στα οποία τραγουδήσαμε τα λόγια της δικής μας αυθεντικής βούλησης, για την ένθερμη ανταπόκρισή τους

«…

Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο, δυο στίχοι έτρεχαν μες στον νου μου:

Το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο.

Χαρά απνευστί!

Τις επόμενες ημέρες, έγραψα στο τετράδιό μου αυτά τα λόγια. Α, μα αυτό είναι ένα χαϊκου, σκέφτηκα, καθώς το τοποθετούσα πάνω στις γραμμές. Δεν είχα ποτέ τολμήσει να εξασκηθώ σε αυτόν τον τόσο συμπυκνωμένο τρόπο γραφής. Και, αν και από τότε έχω γράψει μερικά ακόμα, δεν είμαι στ’ αλήθεια εξοικειωμένη με αυτά τα μικρά πολύτιμα πετράδια.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα τετράδιά μου σταδιακά άδειαζαν και ανανεώνονταν, καθώς εκδόθηκαν τρεις ποιητικές συλλογές με τα πρωτόλειά μου. Τα ποιήματα, που έμεναν πίσω, καθαρογράφονταν σε καινούργια τετράδια. Και όλα, άλλο λίγο κι άλλο λίγο περισσότερο, διορθώνονταν και αναθεωρούνταν και κάποια διαγράφονταν ολόκληρα ή γράφονταν εξαρχής, αν υπήρχε μέσα στα σπλάχνα μου ακόμα η αιτία τους. Το μόνο, που έμενε ακριβώς όπως είχε γεννηθεί, ήταν εκείνο το χαϊκου της ‘Μπλε’ ταινίας.*

Τότε, του έδωσα τον τίτλο του: ‘φλάουτο’.

Το φλάουτο πρωταγωνιστεί σε αυτήν την ταινία.

Και η αγάπη.

…»