



Πραγματικά, είμαστε δημιουργοί και το εργαλείο μας είναι ο λόγος. Επιλέγοντας, κατάλληλα, τις λέξεις εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας. Έτσι αρχίζει η διαδρομή της εαυτογνωσίας, που μας οδηγεί, μέσω της συνδημιουργίας, στην ευαειζωία.
Στην αρχή, συνήθως, παίζουμε, ανάμεσα στις επιλογές και τις επιθυμίες. Σύντομα, φέρνουμε τις επιθυμίες μας στο τραπέζι των επιλογών. Εκπληρώνονται πρώτα οι απλές, κατόπιν οι σύνθετες και, αίφνης, μια βαθύτερη υλοποιείται σαν από μόνη της.
Διότι αναγιγνώσκουμε και αναγνωρίζουμε όλο και καλλίτερα τον εαυτό μας. Έως ότου έρθει η στιγμή να εκπληρώσουμε τον ίδιο τον εαυτό μας, το είναι μας. Να γίνουμε ό,τι είμαστε. Να εργαστούμε στο έργο της ζωής μας. Να δραστηριοποιηθούμε στον σκοπό της ζωής μας.
Στις σελίδες, που εικονίζονται, είναι γραμμένη η δική μου ιστορία. Στο πρωινό μάθημα της Πέμπτης, μια αγαπημένη μαθητευόμενη μας είπε τη δική της.
Της δόθηκε, στα πλαίσια της εργασίας της, η ευκαιρία να παρουσιάσει μια εισήγηση πάνω σ’ ένα θέμα. Θυμήθηκε ότι, όταν ήταν μικρή, τοποθετούσε τις κούκλες απέναντί της και έπαιρνε χαρτί και μολύβι να τους κάνει μάθημα. Διαπίσωσε ότι τα σεμινάρια, που παρακολουθεί αυτήν την περίοδο, της δίνουν τη δυνατότητα να διδάξει, εάν το επιθυμήσει.
Ναι, εκεί πίσω, στην παιδική ηλικία, μπορούμε να βρούμε τον θησαυτό που είμαστε. Όταν σηκώσουμε τα πλέπλα, με τα οποία τον έχουμε κρύψει. Και, ναι, είμαστε πάντα στον δικό μας δρόμο, ακόμα κι όταν δεν έχουμε φτάσει στον προορισμό. Και, ναι, έχουμε, τώρα, έναν πολύ καλό λόγο για να είμαστε υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι.
Σας ευχαριστώ και σας ευγνωμονώ, για όλα τα ωραία που μοιραζόμαστε, σε αυτές τις διαδρομές, που πάντα μας πηγαίνουν όλο και πιο πάνω όλο και πιο μπρος όλο και πιο κοντά στο εαυτό μας – στο θαυμαστό, θαυματουργό, θαυματοποιό ον που είναι καθένας από μας.













Leave a comment