
“naked before sky” phot@rt by Aeglie
Σηκώνεις το βλέμμα απ’ την παλιά πληγή και τον αρχαίο θρήνο, που κρατούσαν την όρασή σου όμηρη
Μάτια γυμνά στο φως
Δεμάτια αχτίδες απ’ τους πέρα ήλιους ιππεύουν τους ανέμους κι έρχονται, λούζουν το κορμί σου, ξεϋφαίνουν τα πέπλα: το ‘όχι’ το ‘δεν’ το ‘μη’
Σώματα μπρος στους νόμους
Λόγια διαλαλούν στα πέρατα την ιστορία του κόσμου, τα στοιχεία τραγουδούν την ύλη τους, ονομάζονται τα πλαστά μας όνειρα, βαφτίζονται τα μέλλοντα, να ‘ρθουν
Οι άνθρωποι ενώπιον της βούλησής τους
Άστρα μεσουρανούν στον ύπνο του ανθρώπου και πέφτουν νύχτες στο χαμό τους να φωτίσουν την πλάνη που πληγώνει τη γη: ο άνθρωπος επιμελώς ασκείται στο ενάντιο της επιθυμίας του













πέρασα και το πρωί απ΄ολα σου τα μπλογκ
πουθενά δεν μπόρεσα να αφήσω σχόλιο
ο blogger ή το pc μου με παιδεύουν…
όμορφα γράφεις, θα περνώ
μα σήμερα δυσκολεύομαι να σκεφτώ άλλα πράγματα πέρα από τον φίλο που έφυγε…
LikeLike
Δε φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω. Παραλύουμε μπρος στο θάνατο, επειδή ο θάνατος είναι τόσο έξω από τη φύση του ανθρώπου. Και όμως έχουμε παραδοθεί κι επιστρέφουμε το κορμί μας στη γη γι’ αποσύνθεση, ενώ θα έπρεπε να το παίρνουμε, διάφανο πια, μαζί μας στους ουρανούς.
Μη στεναχωριέσαι για τα σχόλια. Αυτά τα καινούργια μέσα επικοινωνίας – που λατρεύω, γιατί μου έχουν ανοίξει χίλια παράθυρα στον κόσμο – με παιδεύουν κι εμένα πολύ.
LikeLike